ترجمهٔ ماشینی(Machine Translation - MT) زیر شاخه ای از زبانشناسی محاسباتی میباشد که عبارت است از ترجمهٔ متنی از یک زبان طبیعی به زبانی دیگر، توسط کامپیوتر. در سطح مقدماتی، ترجمه ماشینی یک جایگزینی ساده برای کلمات از زبان طبیعی به زبان دیگری است.با استفاده از تکنیک های زبان شناسی پیکره ای،ترجمه های پیچیده بیشتری قابل دستیابی هستند.همچنین این تکنیک ها کنترل بهتر تفاوتهای گونه شناسی در زبان ، تشخیص عبارات و ترجمه ی اصطلاحات را به خوبی و درستی جدا کردن عبارات نامتعارف در متن ،مقدور می سازند.
نرمافزارهای ترجمه ماشینی کنونی اغلب به کاربر اجازه ی تغییر دلخواه بر اساس حوزه کاری یا حرفه ای دلخواه را می دهند(همانند گزارش آب و هوا).در واقع ارتقا کیفیت خروجی با استفاده از محدود کردن کلمات جایگزین شونده، انجام می شود. این تکنیک بطور خاص در حوزه ی رسمی یا زبانهای فرموله شده استفاده می شود.این بدین معنی است که ترجمه ماشینی از اسناد قانونی و دولتی آسانتر از تولید خروجی قابل استفاده از مکالمات یا متون غیر چهارچوب بندی شده دیگر است. همچنین کیفیت خروجی بهبود یافته می تواند با استفاده از دخالت انسان بدست آید. برای مثال سیستم هایی موجودند که اگر کاربر بطور کاملا واضحی کلماتی که اسامی خاص هستند را معین کرده باشد ، قادر به ترجمه دقیقتری هستند.با کمک گرفتن از این تکنیک ها ترجمه ماشینی بعنوان یک ابزار برای کمک کردن به مترجمان(انسانها) و بسیاری از موضوعهای محدود، قادر به تولید خروجی قابل استفاده و نهایی است. دارالترجمه
در ترجمهٔ ماشینی ویژگی هایی وجود دارد که نه تنها از نظر جاذبه و کشش علمی، بلکه، از دیدگاه اقتصادی و دیگر ضرورتها و اقتضاهای عصر، انجام آن را کاملاً توجیه میکند. به عنوان مثال، در مقر سازمان ناتو در بروکسل و جامعه اروپا علیرغم آنکه حدود ۱۲۰۰ مترجم ورزیده به کار اشتغال دارند، در حال حاضر از ترجمه ماشینی نیز استفاده میشود.دلیل این امر سرعت و هزینه است. میزان کاری که مترجمی ورزیده در خلال چندین روز انجام میدهد، توسط کامپیوتر در عرض چند دقیقه انجام میشود. حتی اگر کیفیت و دقت ترجمه ماشینی کمتر از حاصل کار مترجم باشد، باز هم از جهات گوناگون اهمیت و ارزش خاص آن چشمگیر است.