طرح توجیهی، به طور کلی به معنای بررسی و تجزیه و تحلیل شانس موفقیت یک پروژه یا کسب‌وکار است. به بیان دیگر، هدف از مطالعات امکان سنجی، تعیین میزان امکان‌پذیری و اجرایی بودن یک پروژه و ثمربخشی آن است.
این مطالعات معمولاً توسط شخص سومی خارج از مجموعه سرمایه‌گذاران و شرکای پروژه یا کسب‌وکار صورت می‌گیرد، زیرا در مواجهه با فرصت‌های سرمایه‌گذاری، بسیاری از سرمایه‌داران یا علاقه‌مندان به سرمایه‌گذاری ممکن است به شکلی خوش‌بینانه، فقط روی مزیت‌ها یا نقاط مثبت متمرکز شوند. انجام دادن مطالعات امکان‌سنجی و تهیه طرح‌های توجیهی، به ویژه با بهره‌گیری از مشاور خارج از سازمان یا سیستم سرمایه‌گذار (شخص ثالث) این امکان را فراهم می‌آورد که تمام جوانب مثبت و منفی پروژه یا موقعیت سرمایه‌گذاری سنجیده شود. به بیان دیگر، همه عوامل موؤر بر پروژه به دقت بررسی و کالبد شکافی می‌گردد، نقاط قوت و ضعف مترتب بر آن بازنگری می شود و در نهایت توجیه‌پذیری سرمایه‌گذاری، برآورد می‌گردد. این مطالعات در حکم گام نخست در فرآیند تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاران یا مدیران به حساب می‌آید. این بدان معناست که این مطالعات باید در بدو امر با صورت مسأله‌ای به نام پیشنهاد سرمایه‌گذاری یا اجرای پروژه انجام شود. از همین منظر، مطالعات امکان‌سنجی باید به نحوی انجام شود که به منزله‌ی ابزار تحلیلی، در برگیرنده‌ی محدودیت‌ها، توصیه‌هایی برای بهبود و پیشنهادهای عملی برای پیش‌برد امور باشد.