ترجمه در همه تقسیم بندی هایش یک هدف مهم دارد و آن معناست. یک مترجم باید به هر سه مولفه معنایی احترام بگذارد و در معنای اندیشگانی که همان معنای اصلی است با محتوا باید ارتباط برقرار کند. به طور کلی در ترجمه تا جایی که می توان باید محتوا را در زبان مقصد منعکس کرد. حذف کردن و یا حتی اضافه کردن یک واژه ی اصلی که حامل معنای اندیشگانی است در کلیت متن مقصد تاثیر می گذارد. همانطور که می دانید در ترجمه مبدا و مقصد وجود دارد که آن را به نوعی سفر تشبیه کرده اند؛ سفر از بافتی به بافتی دیگر. سفر مترجم از زبان مبدا آغاز می شود و در مسیر باید با سختی ها کنار بیاید. او باید به متن وفادار باشد و تا حد امکان محتوا را حفظ کند. البته می دانیم که هر زبانی واژگان خاص خود را دارد و همنشینی لغات در هر زبان پیرو قواعد خاصی است. در صورت انتقال یا تغییر این جملات ویژگی های دیگر ترجمه امکان پذیر نمی شود. دارالترجمه
هر کدام از انواع ترجمه، اصول و روش خاص خود را دارند. ترجمه مکاتبات و اسناد، متون ادبی، متون علمی و آکادمیک، متون مطبوعاتی و نشریات، شعر، نثر، اداری و دیگر انواع ترجمه هر کدام مبحثی جداگانه در رشته مترجمی زبان دارند. به دانشجویان این رشته آموزش داده می شود که چگونه انواع روش ها را به کار ببرند. در ترجمه ادبی، بهترین مترجمان آنهایی هستند که به اندازه نویسنده اصلی قریحه و استعداد ادبی داشته باشند. در ترجمه های علمی و تخصصی دانشگاهی باید به روزترین معادل ها استفاده شوند. اگر مترجم به بافت تخصصی آشنا نباشد راهکاری وجود دارد؛ در این موقعیت مترجم موظف است پیش از شروع کار، مطالعاتی در زمینه مورد نظر داشته باشد و دایره واژگان خود را قوی سازد. در انواع دیگر ترجمه نیز عوامل مهمی دست دارند؛ مانند وفادار بودن به متن مبدا،آشنایی با بافت متن، رعایت انسجام و یکپارچگی، آشنایی و مطالعه فرهنگ زبان مبدا و مقصد و غیره. ترجمه ابداع است. مترجم باید در همان جایگاه خالق اثر، خودش را تصور کند. در این صورت است که می توان گفت مترجم مقلد نیست و ترجمه سلیس و روانی دارد که خواننده می پندارد متن به زبان اصلی بوده است و به اصطلاح بوی ترجمه نمی دهد.

انواع ترجمه از دید محتوا
ترجمه انگلیسی به فارسی
ترجمه فارسی به انگلیسی
ترجمه نثر ساده
ترجمه شعر
ترجمه متون ادبی
ترجمه متون مطبوعاتی